Dromen
Het is stil op het strand
dromend loop ik langs de vloedlijn
mijn voetstappen achter latend in het zand
de zee fluistert vertel het mij maar
de wind ruist ik neem jou woorden mee
wolken en de zon spelen wie niet weg is, is gezien
langzaam trekt de zee zich terug
de meeuwen lachen de eettent het verse krabbetje gaat zo open
al dromend kom ik bij de plek waar ik het as
van mijn lieve trouwe vriend mijn hond Moos heb uit gestrooid
kijk in het rond daar komt hij aan rennen
en springt tegen mij op samen rollen wij in het zand
gooi een stukje hout in zee hij rent de zee in
en weer terug nog een keer en nog een keer
ik moet zo gaan zij ik en aaide hem over zijn kop
ga nog even een biertje drinken bij Woest
om hoog lopend kom ik op het terras de waterbak voor de hond staat al klaar
langzaam dronk ik mijn biertje op nu moet ik echt gaan
loop het duin op bovenaan draaide ik mij nog een keer om
kijkend naar de horizon de zee het strand mijn vrijheid
met beide handen in de lucht zwaaiend dag lieve jongen ben zo terug
het strand pad af naar beneden bleef mijn droom achter boven op het duin
er rolden zomaar tranen over mijn wangen
het was fijn aan zee.
Ben Fontein