De zee zij was erbij,
twee geliefde hand in hand
bloten voeten in het zand
raakte hun voeten aan
elkaar vast houdend
als ik mij terug trek
het zand onder hun voeten meenam
ik ben er bij als ze veruit elkaar staan
niet hand in hand
het is voorbij
ieder een kant
de een vrijwillig
de ander geen keuze
ik trek mij terug
woest kom ik terug
mijn golven slaan tegen het duin
als zelfs twee mensen niet verder kunnen
zal er nooit geen vrede zijn
Ben Fontein.